Fictie, romans en bij uitzondering ook eens een verhalenbundel, is het uitverkoren terrein van ons leesgezelschap. Documentaire boeken en journalistiek werk vinden maar moeizaam hun weg naar de leeslijstjes. En zie, die avond bij Ludo, was het nog eens zover. Een boek van een journalist, en dan nog over sport, over wielrennnen, over "coureurs".
Een gewaagde keuze, als dat maar goed afloopt. En het liep goed af. oké, niet iedereen, Ciska voorop, heeft iets met wielrennen, maar het verhaal over de vriendschap van vijf jonge Vlaamse coureurs (Iljo Keisse, Wouer Weylandt, Dimitri De Fauw, Bert De Backer en Kurt Hovelijnck) en het noodlot dat zich in hun midden nestelde, liet niemand onberoerd. Vooral Chris, vertrouwd met de koers, kon het boek smaken.
|
Dimitri De Fauw (+ 6 november 2009) |
Een ongelooflijk en bijzonder emotioneel verhaal, verpakt in een vlotte journalistieke stijl. Te vlot? De meeste lezers raakten toch wat geïrriteerd door herhalingen en uitwijdingen en, vooral, een te expliciete "schoonschrijverij", een beetje in de trant van "kijk eens wat ik kan". "Less is more" is dan het antwoord.
De punten:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten