En dan kwam de hoofdmoot, “De engelenmaker” van de Stefan Brijs, een onderwijzer die al heel vroeg besloot van zijn pen te leven. En hoe! Dit boek is ondertussen al aan zijn vijfendertigste druk toe en werd overal bijzonder gunstig onthaald. Toch nog even het verhaal in een notendop : Victor Hoppe, een huisarts, keert na lange tijd terug naar zijn geboortedorp, op het drielandenpunt van BelgiĆ«, Nederland en Duitsland. Hij heeft zijn drie kleine kinderen mee en zoekt weinig of geen sociaal contact met de dorpelingen. Dat voedt de vele geruchten bij de dorpsbewoners, die denken dat zijn kinderen zwaar ziek zijn. Maar er blijkt meer aan de hand te zijn, niet alleen met de kinderen maar ook met de dokter zelf.
Het boek, dat uit drie delen bestaat , leest als een trein. Iedereen las dit boek heel graag. Er was eigenlijk alleen wat detailkritiek : het middelste deel (een lange flashback) was wat langdradig (Ciska)) en het einde was wat grotesk (Geert), wat melodramatisch (Ina). Maar afgezien daarvan was het boek goed geconstrueerd, de romanfiguren waren geloofwaardig (Ciska). Ook wetenschappelijk was alles juist (Christine, onze dokter in ons midden). Chris, die helaas geveld was door de griep maar toch een bespreking had opgestuurd via mail vond de schets van de dorpscultuur schitterend en de beschrijving van de dokter pijnlijk confronterend.
Als je dit alles optelt, moet dit leiden tot een hoge score. En inderdaad : dit is volgens de puntentelling het beste boek dat we tot nu toe lazen. We hebben zelfs een unicum : het boek kreeg 10/10 van Chris : of dit met zijn ziek zijn te maken heeft is niet direct duidelijk ... Chris gaf dus 10, Ludo 8,5, Ciska 8, Reinoud 9, Christine 9,5, Ina 7, Geert 7,5. Hiermee komen we aan een gemiddelde van 8,5, nooit eerder gezien.
Als je dit alles optelt, moet dit leiden tot een hoge score. En inderdaad : dit is volgens de puntentelling het beste boek dat we tot nu toe lazen. We hebben zelfs een unicum : het boek kreeg 10/10 van Chris : of dit met zijn ziek zijn te maken heeft is niet direct duidelijk ... Chris gaf dus 10, Ludo 8,5, Ciska 8, Reinoud 9, Christine 9,5, Ina 7, Geert 7,5. Hiermee komen we aan een gemiddelde van 8,5, nooit eerder gezien.
Reinoud die het boek had gekozen en zich zoals steeds een voortreffelijke gastheer toonde, zorgde nog voor een leuke afsluiter. Terwijl hij in de keuken lekkere dingen toverde, bogen wij ons over zijn quiz met foto's en citaten. "Moe en voldaan" keerden we huiswaarts ...
Geert