Lijstjes

Rob Riemen, de man van Nexus (tijdschrift en instituut) laat zich graag fotograferen, met een boek in de hand of gezeten voor een imposant en nokvol boekenrek. Wat moet die man gelezen hebben, is de natuurlijke reactie bij het zien van deze foto's. Ook fictie, blijkt uit het recente interview (Knack, 2019|38), met op één, Thomas Mann, op wiens roman De Toverberg Nexus is geënt.

"Een literair epos", zo kan je 'Wij, de verdronkenen' van Carsten Jensen benoemen (2006, Nederlandse vertaling 2008). Bijna 700 pagina's meegaan in het ruwe vissersleven op een Deens eiland. Een epos dat nu op de planken wordt gebracht.

Een tip met een stip van Brigitte (ook door P.F. Thomése in DS): De meester en Margarita van de Russische auteur Michail Boelgakov. Te lezen in het derde deel van zijn Verzameld werk uitgegeven bij Van Oorschot, het fijne papier, de fraaie letter, de sobere band. In alle opzichten een boek om te koesteren.
Lag ook uitnodigend op Brigittes leestafeltje: Eva Rovers, Helene Kröller-Müller (1869-1939), de eeuwigheid verzameld (Amsterdam: Bert Bakker, 2010). Over een van eerste vrouwelijk kunstverzamelaars, met een neus voor Van Gogh, te zien in het naar haar genoemde museum op haar landgoed in De Hoge Veluwe.

Eerder dit jaar overleed in Boedapest György Konrad (1933-2019), en Johan De Boose blikt met een volle pagina terug op auteur en werk 'dat tot het beste behoort van de 20st eeuw' (DS, 16 september 2019). Eén werk springt er boven uit, Tuinfeest, 'waarin een man zijn leven vertelt terwijl hij in een tuin zit, aan een tot tafel verbouwde grafsteen, waaraan de doden moeiteloos aanschuiven'.

Door Jan DM zeer warm aanbevolen, Galische wetten van de mensenrechtenadvocaat  Philippe Sands, non fictie Over de oorsprong van genocide en misdrijven tegen de menselijkheid, maar "razend spannend" en "adembenemend", met de verwerking van een groot stuk Europese geschiedenis vanaf de late negentiende eeuw.

Wat met ons rechtssysteem, onze rechtsstaat? Peter Vermeersch stelde zich vele vragen, vooral toen hij voor een assissenjury werd opgeroepen (Aantekeningen bij een moord, 2019). Het deed hem teruggrijpen naar een boek uit zijn studententijd, waarin rechtspreken helemaal anders maatschappelijk was ingebed. In Her hof van mijn vader (1966) vertelt Isaac Bashevis Singer hoe zijn vader, als rabbijn in Warschau, recht sprak en herstel bemiddelde.

Laten we ons al eens inspireren door de recensies in SdL, deze maanden laat het zomerreces zich wel heel hard aanvoelen. Niet getreurd, want net in deze vakantiemaanden is er een portrettenreeks waarin jonge Nederlandstalige schrijvers ("Verse letteren") worden voorgesteld. Jong en vooral gedreven, met die magische drive naar taal en vertellen, zich respectvol lavend aan soms onverwachte literaire voorbeelden. Wees gegroet Roos van Rijswijk (Sdl, 3505), Nina Polak (SdL3507) en ander jong talent.