donderdag 1 januari 2015

Leesarchief

Waarom niet opnieuw wat titels vergaren? Auteursnamen en titels komen langs alle kanten aanwaaien, dus hier wat ruimte om te registreren.
Voor de lijstjes 'De beste boeken van 2014' in  SdL sloofden alle journalisten en recensenten zich opnieuw uit, met de beste boeken van het voorbije jaar, ook met vergeten boeken. Zoals Onafhankelijke mensen van de IJslander Halldór Laxness. Onvermijdelijk ook Tom Wolfe (Terug naar het bloed), enz. Nergens te bespeuren de Man Booker Prize 2014-winnaar Richard Flanagan, De smalle weg naar het hoge noorden, een liefdes- en oorlogsverhaal in het broeierige Zuid-Oost-Azië, toen Australische krijgsgevangenen de 'Dodenspoorlijn' doorheen Thailand en Birma aanlegden. Bij nader inzien terecht, want boek valt erg tegen.  .
En wie op zoek gaat naar biografieën, De Boekenwereld, 30 (2014) 4, p. 86-91 pakt uit met een interview met Jan Fontijn wiens biografie over Jacob Israël de Haan dit voorjaar uitkomt. De Haan was een Nederlands-Joodse schrijver en dichter met pro-Arabische standpunten die in 1924 op een gewelddadige manier om het leven kwam in Jeruzalem.
Tot op heden geen (kort)verhalen gelezen. Als we met deze traditie breken, dan komt het oeuvre van de Canadese verhalenschrijfster en nobelprijswinnaar 2013 Alice Munro in beeld.
Een Italiaanse auteur die overal warm wordt onthaald is Sandro Veronesi. Alhoewel, zijn roman 'XY' was nu niet onmiddellijk een heerlijke leeservaring. Misschien zijn zijn andere boeken dat wel.